وقتی به کسی قولی می دهیم، ادب ایجاب می کند که به قول خودمان عمل کنیم!
این جمله چه معنی میتونه داشته باشه؟ توی این پست می خواهم تاحدودی به اون اشاره کنم.
خیلی وقتها شده که کسی به ما قولی داده و متاسفانه زیر قولش زده و یا اینکه قراری با کسی داشتیم و اون سرقرار حاضر نشده و یا بوده که صحبتی با کسی داشتیم و بین خودمون قراری گذاشتیم و متاسفانه طرف مقابل به اونچه که گفته عمل نکرده و . . .
بله همه اینها باعث آزار دیگران میشه و با کمال تاسف به نوعی نشانه شخصیت یک انسانه! در واقع این پایبند نبودن به قول و قرار یک نوع امتحان افراده که میشه تا حدودی به شخصیت آنها پی برد
و میشه اونها رو بهتر شناخت و در رو یارویی های بعدی زیاد روی قول و قرار های اونها حساب نکرد.
وقتی شما از کسی قولی می گیرید انتظار دارید اون شخص به قول خودش عمل کنه و اگر زیر قولش بزنه واقعا ناراحت می شید و دیگه دوست ندارید زیاد با اون شخص رو به رو بشید و . . . این میتونه یک درسی به ما بده که عمل نکردن به قول و زیر قول خود زدن، باعث آزار و اذیت دیگران میشه و به نوعی مدیون طرف مقابل میشیم که باید حتما رضایت اون شخص رو بدست بیاریم.
بگذارید با یک مثال ساده و ملموس این موضوع رو بازش کنیم که بهتر بتونیم معنی جمله اول پست رو بفهمیم.
قراره چند تکه اسباب اساسیه سنگین مثل یخچال ، فریزر ، لباسشویی و . . . رو جابجا کنیم و برای جابجایی اونها طبیعتا باید کارگر استخدام کنیم. زمانی که از کارگری میخوایم اسباب رو جابجا کنه در ابتدای کار تعیین میکنه که فلان مبلغ رو میگیرم و جابجا میکنم ، اگه منصف باشه قبول میکنیم ، در غیر اینصورت کمی با هم چونه میزنیم و سر یه مبلغ خاصی با هم کنار میایم و به قول معروف ” سر یه مبلغی طی می کنیم” .
حالا بعد از اینکه اون کارگر زحمت کشید و اسباب رو جابجا کرد ، این درسته که ما بیاییم و مبلغ کمتری رو به اون بدیم؟!! یا زیر مبلغی که طی کردیم بزنیم و اونچه دلمون میخواد رو به اون بدیم؟! آیا این کار درسته؟ یا اصلا یک حالت دیگه اینکه بعد از اینکه با اون کارگر طی کردیم و قرار شد اون اسباب رو جابجا کنه و قول و قرار باهم گذاشتیم ، این درسته که بعد از همه اینها من برم یک شخص دیگری رو پیدا کنم و برای جابجایی اسباب با اون قول و قرار بگذارم؟!!
هر آدم عاقلی می دونه که این کار خیلی زشته .طبیعتِ انسان همیشه کار بد رو بد میدونه ، و واقعا این رفتار هم یک کار بسیار بده و باعث ناراحتی و آزار دیگران میشه . اینجاست که جمله اول معنی پیدا می کنه:
√وقتی به کسی قولی می دهیم ادب ایجاب می کند که به قول خودمان عمل کنیم!
عمل به قول خود ، به نوعی ادب شخص رو نشون میده و از نشانه شخصیت انسانه که هرکسی موظف به رعایت اونه. اگر توان عمل به قولی رو نداری هیچ وقت قول انجام اون کار رو نده و یا اگر بعد از تعیین قول و قرار ، از اون کار پشیمون شدی، با کمال معرفت و احترام از شخص مقابل عذر خواهی کن و بابت اینکه نمیتونی به قولت عمل کنی پوزش بخواه، هرچند با زدن زیر قول باعث شدی برنامه ریزی که کرده رو بهم بزنی ولی حداقل همین معذرت خواهی میتونه تا حدودی شخص مقابل رو راضی نگه داره و دیگه مدیون طرف مقابل نباشی.
ممنون میشم اگه این پست رو با نظرات ارزشمند خودتون با ارزش کنید.
سید هانی سیدی